Mei 2017

Onze zoon was als peuter en kleuter een gezellige, ondeugende jongen die goed zichzelf kon vermaken maar ook makkelijk contact maakte met andere kinderen. Hij leerde makkelijk en tot groep 3 leek er niets aan de hand. In groep 3 merkte we dat zijn concentratie een probleem was en lezen ging wat moeilijker. Langzaam begonnen in deze groep de problemen. Huilen omdat hij buikpijn had en hoofdpijn. Naar de dokter geweest, fysiotherapie gehad omdat zijn nek vast zat, last van zijn darmen. Maar hij blijf de gezellige, ondeugende jongen.

In groep 4 namen de problemen toe met concentratie, maar ook zijn gedrag in de klas werd belastend voor de juf en de groep. Hij kreeg meer straf en werd de vervelende jongen. Achteraf gezien zijn het signalen geweest om aandacht te krijgen dat het leren hem niet lukte. Maar wat belemmerde zijn leren?

Uiteindelijk ging het in groep 5 mis. Na uitgebreid onderzoek kwam naar voren dat hij AD(H)D had en later het jaar werd ook dyslexie vastgesteld. Hij heeft een tijdje persoonlijke begeleiding gehad omdat hij moeite had gekregen met de omgang met kinderen, vooral tijdens de pauzes. Het was vooral op school waar alles leek mis te lopen met hem. Als ouders merkte we wel dat hij niet lekker in zijn vel zat en school was de boze wereld waar niemand aardig tegen hem deed en hij toch altijd de schuld kreeg van alles. Dat doet zeer om te horen, je wilt je kind vrolijk naar school zien gaan en dat hij het naar zijn zin heeft.

We hebben veel gesprekken gehad op school, je praat met je kind, je overlegt met de kinderarts maar eigenlijk hielp het ons niet. We hadden het idee dat niemand ons kind begreep en ook wij wisten niet meer wat we moesten doen. Gelukkig was er een vriendin die zelf ook een zoon heeft die MRT heeft gevolgd en die ons heeft geadviseerd eens met mevrouw Van Persie te praten. Misschien dat zij ideeën had over hoe we hem konden helpen.

Na een intake-gesprek, waarin zij aangaf onze zoon te kunnen helpen, zijn we gestart met MRT. Het voelde als een warm bad om te zien hoe mevrouw Van Persie met de kinderen omgaat, hoe ze hen stimuleert en complimenten geeft waardoor je ze ziet groeien! Dat geeft een kind moed en dat zorgde er voor dat onze zoon 2 jaar lang met plezier er naar toe ging. Mevrouw Van Persie liet zien dat het niet die lastige jongen is waar school telkens op wees, maar dat hij een probleem had, dat hij dingen niet kon, dat het geen onwil is. En door allerlei oefeningen en spellen is hij ontwikkeld tot een jongen die weer mee kan komen in de klas, die weer zin in school heeft, die beter zijn gevoel kan omschrijven.

Een luisterend oor, begrip, medeleven, liefde en aandacht voor je kind, dat heeft ons enorm geholpen om door de moeilijke periode heen te komen. De therapie heeft hem zeker geholpen en we raden het iedereen van harte aan! Bedankt mevrouw Van Persie voor alles!