April 2018


Bezorgde ouders?

Geïnteresseerd  in neuro-ontwikkelingstherapie?

Lees dan zeker onze bevindingen met onze zoon!

Deze week las ik nog eens de verslagen door van de Psycholoog en van de school die we 2 jaar geleden kregen. Ik schrok er eigenlijk weer een beetje van hoe slecht het toen met hem ging. Ze maakten zich ernstige zorgen en zagen geen mogelijkheden meer om nog meer begeleiding te bieden. Hij zat al elke morgen in de zorggroep, zat pauzes  binnen om zijn werk af te maken. Had erg veel hoofdpijn. Al het schoolwerk kostte hem veel moeite. Hij werd ook geobserveerd door een  orthopedagoog. Die zag hem al wiebelend en steeds afgeleid in de klas. Telkens  moest zijn naam genoemd worden om hem weer bij de les te houden. Ons werd geadviseerd om hem te laten testen bij een psycholoog. Daarna werd ons aangeraden om te starten met het gebruik van medicatie. De welbekende Ritalin. Wij waren daar echter geen voorstander van en probeerden een alternatief te zoeken. Onze zoon was al een jaar naar een  optometrist geweest. Toen hij daar klaar was dacht die man dat hij baat bij MRT zou kunnen hebben. De test bij de psycholoog wees uit dat hij ADD had. Gelukkig hoorden we van deze therapie! Mevrouw Van Persie geeft op een rustige en prettige manier therapie en heeft ook veel aandacht voor bijkomende problemen, zoals opvoedingstips e.d.  Het oefenen vraagt wel  veel consequentie en doorzettingsvermogen. Ik raad aan om de avond na de therapie toch wel te oefenen. Ze roepen dan wel dat ze het al gedaan hebben op die dag, maar het zit dan nog vers in je geheugen hoe de oefeningen precies moesten. De rest van de week gaat het dan veel gemakkelijker. Ik gaf hem dan wel een andere avond vrijaf. In het begin zagen we nog weinig vooruitgang .De hoofdpijn verdween na een paar maanden. Daarna stopte het bedplassen .We hoorden geen zenuwkuchje meer. Hij ging met plezier naar therapie. Nu we aan het einde zijn gekomen is onze zoon trots op zijn grote vooruitgang. Zijn laatste Rapport scoorde hij 13.75 punten meer dan het voorgaande! Hij doet veel zelfstandig, terwijl ik hem eerst alles moest voorzeggen. Jongen begin eens te eten. Je vergeet je brood. Heb je geen huiswerk? Hij leest veel meer uit zichzelf. Kan beter uit zijn woorden komen. Had ook een 8.5 voor een boekpresentatie. Dit was eerst echt een ramp voor hem. Hij is nu ook minder snel driftig. Hij lost ook zelf ruzies op en bied uit zichzelf zijn excuus aan. Hij heeft nu geen last meer van herrie aan tafel. Doet zelf actief mee met grappen en lolletjes, terwijl hij dat eerst allemaal langs hem heen liet gaan, en vaak zijn vingers in zijn oren stopte. ”STIL ,STIL”, riep hij dan. Ook het geluid van het orgel in de kerk kon hij eerst niet verdragen. O, als ik daar aan terug denk! Wat is hij dan veranderd ten goede! Voor ons zijn deze jaren wel intensief, maar erg waardevol geweest .Alle verschijnselen van ADD zijn nu verdwenen .En dit zonder medicijnen! We zijn hier erg dankbaar voor!

HEEL VEEL DANK VOOR DE FIJNE BEGELEIDING !