Aan het eind van dat schooljaar kregen wij van iemand de tip om onze zoon te laten onderzoeken door mevrouw van Persie. Zij vertelde dat ze onze zoon kon helpen en we zijn toen met de therapie begonnen. Het was het eerste jaar bijna elke dag een strijd om de oefeningen te doen. Hij ging gelukkig wel elke keer met plezier naar de les! We zijn mevrouw van Persie heel dankbaar voor de rustige, respectvolle manier waarmee ze met onze zoon omging! Ze begreep precies waarom hij zich soms zo druk gedroeg. Hij heeft groep 3 gedoubleerd om hem de tijd te geven verder te ontwikkelen. En nu, na 2 jaar therapie en een behandeling voor zijn nek bij een manueel therapeut, is hij met grote sprongen veranderd en ontwikkeld! Veel rustiger, hij overziet zijn wereldje, op school gaat het goed! Hij zit goed in zijn vel, en dat is heel erg fijn voor hem en voor ons als ouders! We raden deze therapie echt aan, het traject is best zwaar maar het geeft zoveel resultaat!Juni 2018
Onze, nu 9-jarige zoon, was als baby, peuter en kleuter een normaal, vrij rustig mannetje. Zijn spraakontwikkeling kwam wel laat op gang. Dat wij toen geen problemen met hem hadden komt waarschijnlijk door ons schippersleven wat voor kinderen tot 6 jaar een heel rustig leventje is zonder al te veel prikkels. Zeker als je de oudste bent zoals hij is. Dan heb je als schippersgezin weinig verplichtingen en een klein, overzichtelijk wereldje. Bij het lesgeven van het kleuterpakket merkten we wel automatiseringsproblemen voornamelijk met het herkennen van de cijfers. Toen hij als 6-jarige de grote overgang moest maken naar het intensieve school- en ook internaatsleven, kreeg hij al snel problemen. Hij kreeg veel te veel prikkels te verwerken en kon op school niet goed meekomen. Hij is gelukkig sociaal sterk en op het internaat ging het best goed, maar aan boord was hij heel onrustig, vroeg veel bevestiging en wilde graag van mij als moeder hulp bij het een beetje overzichtelijk maken van wat er allemaal van hem werd verwacht. Op school overzag hij zijn werk helemaal niet, moest steeds gestimuleerd worden. Ze konden er niet echt de vinger op leggen waar zijn probleem zat.
