We zijn toen gestart met MRT. Mevr. Van Persie gaf aan dat onze zoon waarschijnlijk al heel snel goed om zal kunnen gaan met emotionele momenten. Dit is echt uitgekomen. Een punt waar hij het meest in is veranderd of te wel helemaal in is veranderd. Je kent hem als het ware niet meer terug hierin. Onze zoon heeft altijd heel plichtsgetrouw en secuur zijn oefeningen gedaan. Wat mevrouw van Persie ook erg aangreep, dat zo'n jonge knul zoveel hoofdpijn had, waarvan zij vermoedde dat het van de medicijnen kwam. Hij slikte op dat moment vier keer per dag medicijnen en de psychiater kon er niet goed uitkomen welke nu het beste aansloeg bij hem. In de beginfase kreeg hij medikinet voorgeschreven. Daar had hij onvoldoende resultaat van, daarna zijn we overgestapt op concerta en ook dat was niet het juiste medicijn, daarna zijn we gestart met drie maal daags vier tabletten van dexamfetamine. Dit medicijn leek aan te slaan. Daarnaast slikte hij s ”morgens gelijk uit bed een rustgevend tabletje en s’”avonds voor het slapen gaan een tablet van Lexapro. Een hele waslijst. Ondertussen waren we volop aan het MRT oefenen. Na een half jaar actief oefenen ,waarvan je eigenlijk dacht , helpt het wel , zagen wij verandering komen bij hem. De grootste verandering op sociaal emotioneel gebied. Hij pakte het een stuk beter op. Het omgaan met zijn gevoelens ging ook een stuk beter. Hij beheerste zich..... Zag meer de lol in van dingen en ging andere sociale feedback beter begrijpen. Na verloop van tijd gingen we de medicijnen afbouwen ...en het ging goed. Onze zoon slikt nu geen medicijnen meer. Wat ook zo fijn was dat onze zoon zijn hoofdpijn helemaal kwijtraakte. Hij heeft er nu nog maar zelden meer last van. Onze zoon vond de lessen fijn en heeft er nooit lelijk over gedaan. Naar ons idee gedroeg hij zich ook als een fijne leerling. Hij genoot van Mevr van Persie en zei altijd ze wordt nooit boos. Als ouders kunnen we de lessen ook bijwonen en daar zagen wij zelf dat er met liefde en geduld wordt gewerkt. Kinderen voelen dit haarfijn aan. Momenteel zit onze zoon in het tweede jaar van het voortgezet onderwijs. Het eerste jaar hebben ze op school vooral aandacht besteedt aan zijn sociaal emotionele ontwikkeling en dat ging toen al heel goed. Nu in het tweede jaar hebben ze de aandacht vooral op cognitief gebied. Hij gaat nu van basis naar kader en zou nog zelf naar GT mogen, maar daarin zijn we voorzichtig omdat het emotioneel toch te veel zou kunnen worden. Misschien op langer termijn… We geven hem rustig de tijd om te ontplooien Onze zoon beweegt zich op het moment als een vis in het water ..... mooi om zo te zien. We hebben er absoluut geen spijt van dat we hem op MRT hebben gedaan, We zijn vooral geschrokken wat al die medicijnen met onze zoon heeft gedaan , en zijn verwonderd dat de MRT oefeningen zo goed zijn aangeslagen . Door dit werk worden kinderen en hun ouders en de gezinnen geholpen........ een waardevol stukje werk. Een tevreden moeder uit Krimpen.Februari 2014
Toen onze zoon anderhalf jaar geleden van de basisschool “de Wijngaard’ in Barendrecht afkwam was hij echt sociaal emotioneel heel zwak. De laatste twee schooljaren hebben ze er wel heel veel aan gedaan om hem sterker te maken, maar onze zoon moest nu leren om het in de praktijk toe te gaan passen en dat zou nog best moeilijk worden voor hem. De school wilde toen voor hem PGB aanvragen om gesprekken te kunnen volgen bij de psycholoog. Inmiddels waren we in contact gekomen met de praktijk van mevrouw van Persie en was er een onderzoek gedaan. Dit hebben we toen besproken met mevrouw van Persie. Zij gaf aan dat ze duidelijke onderliggende problemen zag, die er waarschijnlijk voor zorgde dat onze zoon de sociale interacties niet op kon pakken. Zij gaf aan dat ze een sterk vermoeden had , dat onze zoon nog niet zo ver ontwikkeld en gerijpt was om dat goed op te kunnen pakken, anders had hij dat in de achterliggende jaren al wel gedaan. Als hij er dan wel steeds aan moet werken en erover moet praten en deze gesprekken onze zoon telkens weer zouden herinneren aan de niet fijne momenten die hij heeft meegemaakt, is dat heel moeilijk voor hem. Zij stelde voor eerst de mogelijke onderliggende oorzaak aan te pakken en daarna als het nog nodig is te starten met de gesprekken.
