Via, via hoorden we van de MRT in Krimpen aan den IJssel. We mailden Cathrien ons verhaal en kregen een duidelijk en open antwoord: pas na een screening zou ze kunnen aangeven of ze onze dochter zou kunnen helpen. Dit bleek (gelukkig) zo te zijn en eigenlijk al tijdens het eerste gesprek waren we verwonderd over de verklaring van oorzaken voor de problemen met de motoriek, nl de overgebleven primitieve reflexen en niet ontwikkelde posturale reflexen. Daarnaast liet Cathrien ons zien hoe deze reflexen van invloed waren op haar schoolse functioneren en haar emotionele zijn. Ook de auditieve beperking van onze dochter, die naar wordt aangenomen een restverschijnsel is van de hersenvliesontsteking die ze op jonge leeftijd heeft gehad, zou (deels) door deze reflexen beïnvloed kunnen zijn. Het was een mooie ervaring om meteen na zo’n eerste gesprek beter te kunnen begrijpen waarom je kind is zoals het is. Het was fijn om te merken dat ook onze dochter zich goed voelde bij de keuze voor MRT. Ze voelde zich veilig bij Cathrien, vond de lessen gezellig en was ontspannen doordat ze niet gedwongen werd om over grenzen heen te gaan. In velerlei opzicht is onze dochter veranderd: de motoriek is met sprongen vooruit gegaan, haar gevoel voor evenwicht is verbeterd, ze heeft meer zelfvertrouwen gekregen, loopt letterlijk meer rechtop. Maar ook verbaal is ze sterker geworden, de uitspraak is verbeterd, alsook haar concentratie. Dat zijn dingen die wij zagen gebeuren en die Cathrien dan illustreerde of verklaarde vanuit de dingen die zij in onze dochter zag. Bijzonder is ook dat inderdaad haar auditieve vaardigheden vooruit gingen: het verstaan van spraak was in de eerste 4 maanden vooruit gegaan van 50% naar 75%. Dit had consequenties voor hoe we met haar om konden gaan: ze begreep je niet meer vooral wanneer je iets liet zien, maar kon je “opdrachten” verbaal beter oppakken. Ook de leerkracht merkte de vooruitgang op: ze zag haar ontwikkelen op verbaal gebied en gaf daarnaast aan dat onze dochter minder emotioneel reageerde en rustiger was geworden. Ze zag dat onze dochter meer zelfvertrouwen kreeg en ook sociaal sterker werd. De veranderingen in motoriek (een betere beheersing van het lichaam) en de veranderingen op verbaal gebied (het onder woorden kunnen en leren brengen van wat je denkt en voelt) vormden de basis voor een duidelijke verandering op sociaal-emotioneel gebied. Onze dochter reageert nu minder emotioneel en heftig. Ze kan haar gevoelens beter beheersen en beter onder woorden brengen wat ze denkt en voelt. Wat we verder zien is dat ze meer ontspannen deelneemt aan het verkeer doordat ze een betere inschatting kan maken van bewegende voorwerpen, ze nu gemakkelijker meerdere handelingen gelijktijdig kan uitvoeren en haar armen geen onbedoelde bewegingen meer maken die door reflexen worden veroorzaakt. Het lijkt misschien een verhaal dat te mooi is om waar te zijn. Dat is het niet, al is er wel een belangrijke voorwaarde: het is heel hard werken voor je kind en voor jou als ouder. Het betekent veel trainen en doorzetten. In een periode dat je veel vooruitgang ziet is dat natuurlijk niet zo moeilijk, maar er zijn ook perioden dat je kind een terugslag krijgt en dat je als ouders beresterk moet zijn. Hierin geeft Cathrien je steun, ze legt uit, onderbouwt hoe het komt dat er een terugslag is en welke oefeningen juist weer helpen om dit te overwinnen. Het vertrouwen in je kind, het laten zien van de vooruitgang en de liefde voor je kind geven je iedere keer weer kracht om verder te gaan. Wanneer je serieuze vragen hebt over de ontwikkeling en/of het gedrag van je kind, raad ik je zeker aan om advies in te winnen bij Cathrien. Zij is een professionele therapeut:Augustus 2014
Het is nu ongeveer twee jaar geleden dat we vanwege de motorische achterstand van onze dochter op zoek gingen naar een goede motorische training. We hadden al wat ervaring met fysiotherapie achter de rug, maar deze hulp bleek steeds maar kort “nodig”, terwijl ze bij de reguliere sport eigenlijk steeds meer problemen kreeg. Niet alleen motorisch, maar vooral ook emotioneel: ze blokkeerde letterlijk bij het doen van vele oefeningen. We wilden graag onze dochter helpen, maar niemand kon ons vertellen hoe en waar.