Maart 2013

Wij zijn een schippersgezin met 3 kinderen. Toen onze middelste naar het voortgezet onderwijs ging, had ik het gevoel dat hij de overstap niet goed kon maken. Zijn handschrift was dramatisch, hij liep slecht en zijn hoofd liet hij letterlijk en figuurlijk vaak hangen. Via het schippersinternaat had ik gehoord van de praktijk van Cathrien en gelukkig kon hij snel gescreend worden en met MRT beginnen. Hoewel mijn dwarse puberzoon hier zelf absoluut niets in zag, petje af voor Cathrien, ze wist en weet de juiste snaar bij hem te raken en gaat op een goede manier echt het gesprek met hemzelf aan. Bij de screening en uit het verhaal van Cathrien herkende ik zoveel dingen, voor mezelf maar ook voor mijn andere kinderen. Uit praktisch oogpunt omdat wij varen en wij dus na de lessen op vrijdagmiddag best laat aan ons weekend konden beginnen hebben wij de therapie als gezin gedaan.

Zelf had ik last van veel onrust in mijn hoofd en ook na het autorijden was ik vaak gespannen, mijn nek zat vast. Ook had ik regelmatig hoofdpijn vooral ook na een lange autorit. Onze oudste dochter kon geen 2 tellen stil staan, ze stond altijd te wiebelen. Bleek dat ze de voetreflex nog had. Mijn kinderen waren best onzeker over zichzelf en voelden zich vaak door anderen bekeken. Ook hadden we allemaal de Moro-reflex nog. Ik vond het best confronterend om bij mijn dochter dezelfde reactie te zien als die ze net na haar geboorte had. Haar armen en benen floepten nog precies hetzelfde de lucht in.

Mijn kinderen hebben meer zelfvertrouwen vooral ook meer vertrouwen in hun eigen lichaam. Hun motoriek is enorm verbeterd en hun houding ook. Ze staan met hun beide benen nu stevig op de grond en kunnen vanuit die basis het leven beter aan. Zelf ervaar ik veel meer rust in mijn hoofd en ik kan beter functioneren in een onrustige omgeving. Veel minder prikkelbaar hoewel er nog dezelfde prikkels zijn.

Een moeder van 3 uit Krimpen.